Talent bij Quintus en WHC/Hercules moet nog rijpen

Meestrijden om het kampioenschap van de eredivisie, dat wilde zowel Quintus als WHC/Hercules. Die titel gaat er voor beide clubs niet komen, zoveel werd wel duidelijk in de derby van afgelopen zaterdag. Een vergelijking van twee teams na een duel dat de Hagenaars uiteindelijk met 21-28 wonnen.

Kenmerkend voor WHC/Hercules en voor de Heulse formatie is dat beide coaches met een tamelijk jonge ploeg te maken hebben. Die jeugdige gasten hebben ontegenzeggelijk veel kwaliteit, maar op de cruciale momenten tijdens een topwedstrijd bleek eerder al dat de spanning toeslaat. Te veel afspeelfouten en het onbenut laten van de vrije kansen waren regelmatig oorzaak van een onnodige nederlaag.

Voor beide coaches, Neso Saponjic bij Quintus, en Wesley Hage van de Haagse club, zijn dat ingecalculeerd mankementen. ,,Wij zijn aan het bouwen en dat betekent óók dat we de jonge talenten zo veel mogelijk speelminuten laten maken. En ja, dat gaat onvermijdelijk soms ten koste van het resultaat”, vertelt Saponjic, die er totaal geen moeite mee heeft dat zijn team dit seizoen nog achter de twee koplopers eindigt. ,,Over twee jaar gaan wij serieus voor de titel en promotie naar de BENE-League. Tot die tijd is het ervaring opdoen en dan mogen er fouten worden gemaakt.”

Wesley Hage hanteert dezelfde filosofie. Ook hij heeft de beschikking over talenten die deel uitmaken van Jong Oranje. ,,Onze start van de competitie was door het inpassen van nieuwe én jonge spelers stroef. Dat heeft punten gekost. Het enige is dat we moeten proberen een wedstrijd eerder ‘dood’ te maken. Die jonge gasten zijn vaak nog te onstuimig en willen bij een voorsprong maar doorjagen.”

Beide rivalen hebben dus dezelfde voordelen, maar óók de daarmee gepaard gaande nadelen: namelijk het gebrek aan ervaring en rust in de ploeg op de juiste momenten. Die rijpheid komt met de jaren, dus zowel Saponjic als Hage trekt daarvoor tijd uit. Dat betekent dat Quintus en WHC/Hercules én ook Hellas, dat in hetzelfde schuitje zit, elkaar wekelijks de punten afsnoepen, tot groot genoegen van de andere titelkandidaten.

Met al die talenten in deze regio, die ook nog regelmatig naar de gevestigde BENE-Leagueclubs verkassen, wordt de roep om één gezamenlijk Team Haaglanden steeds luider. Dat houdt in, dat clubbelangen even opzij moeten worden gezet. Maar dat is in de afgelopen decennia onbespreekbaar gebleken.

Peter Lotman