Joke Verbraeken erelid Quintus handbal

Vrijdag j.l. was er het zogenaamde culi-diner om financiën te werven voor de aankomende verbouwing van hal 1. Het was door een kleine groep vrijwilligers fantastisch voorbereid en de avond werd professioneel geleid door Quintus spreekstalmeesters Jan Duindam en Marcel Zaat. Deze activiteit heeft het mooie bedrag van 162.000 EURO opgeleverd! Dank aan alle gulle gevers!

Vrijdag 10 mei vierde Joke Verbraeken haar 80-ste verjaardag.
Nu is leeftijd maar een getal, maar haar verjaardag was wel een mooie aanleiding voor onze club om Joke en haar inzet voor onze handbalclub Quintus in de schijnwerpers te zetten. Ik had de eer haar te mogen toespreken en een terugblik te geven op haar  leven in het teken van handbal en in het  bijzonder van Quintus. Met hulp van haar kinderen Mario en Mariska, die in haar plakboeken geneusd hadden om feiten te verzamelen, heb ik een Powerpoint gemaakt, die hier na te lezen valt. Deze presentatie was voor mij een handig hulpmiddel voor structuur in mijn praatje. Omdat niet iedereen bij het culidiner aanwezig was en mogelijk mijn woorden in het geroezemoes aan de tafels ook af en toe ook niet goed te horen waren, hier een samenvatting.

Het NHV streeft voor leden naar een leven lang handbal eerst als actieve speler of speelster, daarna als kaderlid. Joke begon op haar 11e jaar met handbal, zoals ze dat vrijdag vertelde omdat ze het gewoon een heel leuk spelletje vond! In die periode was het aanbod voor de jeugd in het Westland ook nog niet zo groot en divers als tegenwoordig.

Enkele kenmerkende zaken uit haar loopbaan:

• Joke heeft 11-handbal gespeeld op het grote veld (voetbalveld, met cirkels van 11 meter), eerst bij VELO aan de Harry Hoekstraat in Wateringen en later op de nieuwe accommodatie van Quintus aan de Leeuwerik in Kwintsheul. De handbalvorm elfhandbal op gras vereiste een goede conditie en een uitstekende werptechniek.
• Joke heeft in de winter zaalhandbal gespeeld in de Heulse veilinghal aan de Bovendijk en later in Veiling Noord in Poeldijk. Later ging Quintus competitie spelen  in de VELO-hal in Wateringen.
• Als speelster van dames 1, heeft Joke Van der Voort stalen buizen, zien komen als hoofdsponsor van onze club en daarmee heeft ze ook de naamverandering van de club naar “Van der Voort-Quintus” meegemaakt ( 1974 ).
• Een meer professionele benadering van het handbal onder leiding van trainer Wim Jansen zorgde voor de eerste sportieve successen in de toenmalige Hoofdklasse.
• Als speelster heeft Joke met Van der Voort-Quintus de eerste bekerfinale van het NHV in AHOY gespeeld. Het dorp trok er met bussen supporters naar toe. Daar heeft Joke met haar team de eerste NHV-beker gewonnen ( 1979 ).

In 1979 werd ook de sporthal in Kwintsheul geopend, die eveneens als de club genoemd werd naar de sponsor Adriaan van der Voort, de Van der Voort-hal. Deze hal zou uitgroeien tot een bekende plek in handballend Nederland. Door het fanatieke thuispubliek werd het door tegenstanders ook wel “de Hel van de Heul” genoemd. De opening van de sporthal was ook het moment dat Joke Verbraeken en haar teammaatje Toos Alsemgeest, hun actieve loopbaan beëindigden. Ze gingen zich inzetten voor het opleiden van de jeugd. In die periode groeide Van der Voort-Quintus o.l.v. de actieve jeugdvoorzitter Geert Zwinkels uit tot de grootste handbalvereniging van Nederland.

Onze club kon mede zo hard groeien, omdat Joke een heel actieve rol speelde in het overdragen van haar liefde voor handbal en Quintus aan volgende generaties. Haar kinderen Mario en Marsiska gingen handballen en waren onderdeel van succesvolle jeugd lichtingen, die prijzen wonnen bij nationale jeugd kampioenschappen zaal en veldhandbal. Supermarkt Verbraeken, die haar man Rien en zwager Lau runden in Kwintsheul nam een centrale plaats in het dorp Kwintsheul in. Joke verkocht daar op de speelgoed afdeling jarenlang de kleding voor Quintus handbal. Bovendien wist Joke veel ouders te stimuleren hun kind te laten kennismaken met handbal door deel te gaan nemen aan een training.

Joke haar activiteiten als kaderlid begonnen al heel jong. Ze was nog speelster van dames 1 toen ze al actief werd als secretaresse van het bestuur. Hier zou ze later in 1979 opgevolgd worden door Riet van der Voort. Dat jaar trouwde Joke met haar man Rien, die haar altijd gesteund heeft in haar activiteiten voor onze club.

Na haar stoppen als speelster functioneerde Joke ook als assistent trainer naast Wim Jansen bij de dames selectie en coachte ze dames 2. Dit heeft ze ook gedaan bij de trainers, die Wim later opvolgden, zoals Leo van Velzen.

Joke en Toos waren ook betrokken bij de trainingen en coaching van de damesjunioren en meisjesadspiranten. Haar grootste liefde was toch wel het trainen van de jongste jeugd (welpen en mini’s), waar zij met haar aandacht voor motoriek en werptechniek, bij menige jonge handballer en handbalster bij Quintus de basis heeft gelegd voor een succesvolle handballoopbaan.

Joke startte bij Quintus ook een trainingsgroep op voor kinderen van 4-5 jaar onder de naam handbal kabouters. In het jubileumboek ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van het NHV wordt Joke genoemd als grondlegger van het kabouter-handbal in Nederland. Ze schreef vanwege haar kennis van de praktijk mee aan het Handboek voor kabouterhandbal van het NHV. In die rol is ze voor die doelgroep nog steeds betrokken in onze club en staat ze met haar ervaring onze stagiaires Sport&Bewegen bij!

Een belangrijke, maar minder populaire kaderfunctie ( zonder wie er echter geen handbal gespeeld kan worden) is de rol van scheidsrechter. Joke is meer dan 40 jaar scheidsrechter geweest in onze club en daarvoor is ze vanuit het NHV onderscheiden met de gouden fluit.

Joke Zwinkels (opbouw) en Cock Grootscholten (cirkel) waren  in 1965 de eerste twee Oranje internationals van Quintus. Later zouden er gelukkig nog velen volgen, waar onder haar handbal vriendinnen Toos Alsemgeest en Joke Lekkerkerk. Samen volgen ze nu als supporters de verrichtingen van de nieuwe generatie Oranje handbalsters. Zo hebben ze in april nog samen het Olympisch Kwalificatie Toernooi in Spanje bezocht. Heel speciaal was het voor Joke toen haar buurmeisje Marieke van der Wal Oranje international werd, die Joke zelf nog in haar jeugd voor de handbalsport had weten te werven.

Joke is al bij veel gelegenheden voor haar verdiensten als vrijwilligster onderscheiden. Zo was er in 2003 een koninklijke onderscheiding (lintje), uitgereikt op het Gemeentehuis van  Wateringen.

Joke was al Lid van Verdienste van onze club, maar op haar 80-ste verjaardag wilden we als club haar graag benoemen tot erelid van Quintus handbal, als dank voor een heel leven inzet voor handbal en voor Quintus. Die onderscheiding kreeg ze vrijdag uitgereikt van onze voorzitter Erik van Steekelenburg. We wensen Joke nog vele jaren in goede gezondheid bij onze club. Dat ze nog maar veel plezier aan handbal mag beleven!

Op dit moment bezoekt ze nog zoveel mogelijk de wedstrijden van dames 1 en heren 1, waarbij ze vanaf het balkon van de Van der Knaap-corner de verrichtingen (met een kritische blik volgt) samen met haar handbalvriendinnen Toos en Jokie! Ze lijken daarmee als trio de misschien een beetje vrouwelijke variant van het duo Stadler en Waldorf uit de Muppet-show, zie de laatste slide van mijn presentatie.

Jan van Kester