In memoriam Jan Alma
Inleiding
Op deze website stond afgelopen week een artikel over het overlijden van onze voormalige herentrainer Jan Alma uit het AD van de hand van Peter Lotman. In de alinea, die ik er voor Quintus aan toegevoegd had, stond een fout. Hiermee had ik een generatie spelers van de heren tekort gedaan. De herenselectie van 2001, was niet de enige lichting, die Europees handbal gespeeld heeft. Ook in het seizoen 2011-2012 werd door heren 1 van Quintus onder leiding van Eelco Overkleeft en Jeroen Sebel in de Challenge Cup gespeeld en wel tegen het Servische Kolubara.
Zaterdag j.l. is in besloten kring afscheid genomen van Jan Alma. De sprekers roemden zijn verdiensten voor de handbalsport en wisten hem in warme woorden goed te typeren. Voor het programmaboekje van afgelopen weekend had ik een in memoriam geschreven, waarmee ik het vorige “in memoriam” vervang.
Handbalicoon Jan Alma overleden
Op 88 jarige leeftijd is op 9 oktober handbalicoon Jan Alma overleden. Jan heeft in zijn leven als trainer heel veel betekend voor de handbalsport in onze regio. Zijn wortels lagen bij Hellas in Den Haag, waar hij ook zelf gespeeld heeft en waar hij zijn loopbaan als handbaltrainer begon. Jan behaalde met het damesteam van Hellas rond zijn latere vrouw Mieke Pottuyt, in de 70-er jaren, meerdere landstitels. Jan was een echte Helleen. In de Hellas-hal is ook een tribune naar hem genoemd.
De succesvolle damesgroep van Hellas had hij binnen de club vanaf de jeugd opgebouwd. Deze groep speelde modern snel en technisch handbal, een speelwijze die Jan als trainer altijd overal propageerde. Zijn assistent bij Hellas Wim Jansen werd later hoofdtrainer bij de dames van Quintus en bracht die visie mee onze club in.
Jan was in de 70-er jaren ook bondscoach van de Oranje dames, waarmee hij als eerste trainer met Nederland promoveerde naar het internationale A-niveau. Quintus speelsters als Joke Lekkerkerk en Toos Alsemgeest waren in die tijd internationals.
Later stapte Jan als clubtrainer over naar de heren van Hermes, waarmee hij tweemaal de beker wist te winnen. Daarna werd hij nog trainer van de heren van Hellas en Aalsmeer. Met Aalsmeer haalde hij een landskampioenschap bij de mannen in 1995 door in de finalewedstrijden het Limburgse Horn/Sittardia te verslaan. Bij Sittardia speelde toen Patrick van Olphen, die later bij de heren van Quintus onder Jan een comeback zou maken als speler, aan de zijde van zijn jongste broer Fabian.
In 1997 liet Jan Alma zich verleiden om in zijn nadagen als trainer, bij de heren van Quintus aan de gang te gaan. Onze heren vertoefden toen al weer enkele jaren in de eerste divisie. Wat meerdere van zijn illustere voorgangers niet lukte, daarin slaagde Jan Alma met zijn vrouw Mieke aan zijn zijde wel. Zij wisten de heren van Quintus in maart 1999 weer terug te brengen naar de eredivisie. In het debuutjaar 1999-2000 op het hoogste niveau haalde Quintus verrassend een 3e plaats in de kampioenspoule en ook de halve finale van de beker. De 3e plaats leverde een ticket voor Europees handbal in de EHF-cup op. Het lot koppelde Quintus daarbij aan het IJslands Haukar Hafnarfjordur. Dit was het Europese debuut van onze heren.
Spelers van heren 1 waren toen o.a. Pim van Velzen, Marcel Luijs, Eugene Furth, Rolf Vijverberg, Mark Bakermans, Fabian van Olphen, Rick en Robin Bulsing. Later zou Fabian van Olphen vanuit Quintus de overstap maken naar het profhandbal in Duitsland, waar hij uitgroeide tot een gewaardeerd professional bij SC Magdeburg.
Jan Alma was een trainer, die hoge eisen stelde aan zijn spelers, de club bestuurders en vooral ook aan zichzelf. Dit zorgde weleens voor onrust, maar zijn faam trok ook goede spelers naar onze club. Hij hechtte altijd veel waarde aan een sterk team.
Jan was een moderne coach, hij verzamelde altijd data, in de vorm schotbeelden. Ook vond hij video analyse toen al een belangrijk hulpmiddel. Hiermee bereidde hij zijn spelers en speelsters altijd zorgvuldig voor op de volgende tegenstander. In de jaren 90 was het maken van een goede video analyse nog een zeer tijdrovende klus. De digitale techniek was nog niet ver ontwikkeld. Jan gebruikte hiervoor thuis een serie gekoppelde video recorders.
Na maar liefst 6 seizoenen bij onze heren stopte Jan in 2003 op 68-jarige leeftijd. Dit werd toen tevens zijn afscheid als trainer en hij kreeg ter gelegenheid daarvan de stadspenning van de Gemeente Den Haag. Van Jan hangt er ook een ster op de Sport Campus in de Wall of Fame van Haagse sport prominenten.
Jan was destijds al voorstander van samenwerking in de regio tussen de topclubs Hellas en Quintus. Zo’n samenwerking heeft hij helaas niet mee mogen maken.
Denk dat we als club met dankbaarheid terugkijken op de periode dat Jan Alma onze hoofdtrainer bij de heren was. Door zijn gedrevenheid en deskundigheid heeft hij destijds een enorme impuls gegeven aan de ontwikkeling van onze herentak.
Ook na zijn afscheid als actief trainer, bleef hij zijn geliefde handbalsport en “zijn” clubs in alle facetten volgen. Bij persoonlijke bezoekjes aan hem, kwamen altijd veel mooie herinneringen boven en had hij altijd volop anecdotes. Hij vertelde altijd gepassioneerd, hoe hij succesvol vanuit de randstad, de sportieve strijd met de traditionele Limburgse handbal bolwerken (dames Swift Roermond en bij de heren van Sittardia en Blauw Wit) was aangegaan.
Jan van Kester
