In de spotlight – Ard van Wingerden
Wat een eer om de spits af te bijten in een nieuwe rubriek op onze geheel vernieuwde site. Persoonlijk vind ik dat mensen als Jan van Kester, Kees Jansen, Henri Reijgersberg of een George van Veldhoven daar veel meer voor in aanmerking komen.
Circa 30 jaar geleden ging onze oudste dochter Tamara op de handbal bij Quintus. Wat heel logisch was, want haar school lag 1,5 m vanaf de sporthal. Vier jaar later was het de beurt aan dochter Marlène die lid werd van Quintus. Nadat zij enkele jaren met veel plezier hadden gehandbald kwam (wijlen) Geert Zwinkels bij ons op de tuin om te vragen of onze dochters het naar hun zin hadden . Dan praat ik over circa 25 jaar geleden. Ik beaamde dit volmondig met een JA, waarna Geert onomwonden stelde dat er dit seizoen geen coach was voor het team van Marlène en als ik dit niet zou oppakken het team uit de competitie zou worden terug getrokken.
Na enige twijfel antwoordde ik, dat ik dit best wilde, maar dan wel samen met een andere ouder met enige ervaring. Zonder ook maar een seconde na te denken gaf Geert aan dat dit geen enkel probleem was. Alleen de eerste wedstrijd zou ik alleen moeten doen. Je wilt immers als ouder natuurlijk niet dat je kind moet stoppen met handballen omdat er geen coach is voor haar team. Het ging hier om de jongste C-jeugd.
Het begin was zeker niet makkelijk, de ”beloofde” assistent liet het week na een week afweten en heel eerlijk vraag ik mij af (met een knipoog) of er ooit echt sprake is geweest van iemand die mij zou ondersteunen. Daarbij bleek het best intensief om alles rond een team te organiseren en bovendien ook nog eens het coach-werk naar behoren te doen. Vergeet niet dat ik zelf geen enkele handbal ervaring had.
Aangezien de samenwerking van de Breedtesport teams binnen Quintus goed op elkaar is afgestemd kwam ik met regelmaat de coach van het team dat boven ons speelde tegen. Had ik in dat seizoen de B3 dan had Wim van Schie de B2. Dat dit een samenwerking zou worden van meer dan 20 jaar hadden we beiden toen niet kunnen bedenken. De eerst jaren als zelfstandige coaches maar we hebben zelfs ook nog enkele jaren gezamenlijk Dames 3 gecoacht.
Twee hoogtepunten uit de laatste 25 jaar wil ik graag naar voren halen.
Ik was coach van de dames B-jeugd en we hadden een streek derby met Hellas. De zaterdag voor de wedstrijd kreeg ik te horen dat Laura v.d. Knaap (onze keepster) bij de B1 moest mee spelen, daar de keepster van dit team ziek was. Toen ik dit de meiden vertelde en zei dat Laura gevraagd was door Jan van Kester voor de B1 voelde je de verontwaardiging in het team toenemen. Uiteindelijk werd het de meest hectische wedstrijd uit mijn ‘coach carrière’. Helaas verloren we deze legendarische wedstrijd met 23-22, maar na de wedstrijd kwam bij alle 9 de speelsters de stoom uit hun oren zo hadden zij gestreden voor een goed resultaat.
Het zal circa twintig jaar geleden zijn dat Wim en ik werden gevraagd de Breedtesport te faciliteren op Quintus. Wim nam de A-jeugd onder zijn hoede terwijl ik de senioren voor mijn rekening nam.
Drie jaar geleden hadden we bij Dames 3 een team van overwegend oud selectie speelsters. Aangezien mijn capaciteiten als coach tekort zouden schieten bij deze getalenteerde dames, had ik Hassan “oud keeper nationaal Marokkaans handbal team” gevraagd dit team te coachen. En dat hebben we geweten. Onder zijn bezielende leiding werd elke tegenstander met ruime cijfers in de pan gehakt. Ook de Jan Alma cup werd glorieus gewonnen door dit team. Helaas stopte na dit jaar de meeste dames en hadden we geen Dames 3 het volgende jaar.
Gelukkig kon ik Wim er van overtuigen dat het mij moest blijven assisteren bij het Oliebollen toernooi wat jaarlijks in de week na Kerstmis plaatsvindt en waarin alle Breedtesporters van de A-jeugd en de senioren aan meedoen. Ieder jaar weer opnieuw een gezellig toernooi waar zowel de dames als de heren teams door elkaar worden gemengd met als resultaat hele leuke maar ook spannende wedstrijden.
En nu komt het tweede hoogtepunt……..
Ruim een jaar geleden hadden een aantal enthousiaste meiden uit de A-jeugd er wel zin zin in om in een nieuw te vormen Dames 3 te komen spelen. Helaas was Hassan (mede door de formidabele resultaten bij onze Dames 3) naar Velo vertrokken. Dus moesten we op zoek naar een coach die we vonden in de persoon van Jaap Mol. Het team bestond uit wel hele jonge dames, dus gingen we er bij Quintus vanuit dat handhaving in de klasse waarin zij speelden al een mooi resultaat zou zijn.
Geheel volgens verwachting verloor deze Dames 3 dan ook de oefen-pot van Velo en begon in de volgende wedstrijd met enige twijfel aan hun competitie. Maar zie daar, alsof er wonder geschiedde. Onder Jaap zijn leiding werd geen enkele wedstrijd meer verloren, zodat deze Dames ongeslagen kampioen werden.
Maar ook in de Jan Alma cup bleven zij wedstrijd na wedstrijd winnen zodat zij uiteindelijk in de finale tegen Velo uitkwamen. In deze bloedstollende wedstrijd was het na 2 x 30 minuten nog steeds gelijk waarna er een verlenging kwam van 2x 5 minuten. In deze hectische laatste minuten werd onze keepster “Marjolein” niet eenmaal gepasseerd en wisten wijzelf tweemaal te scoren.
Dus met een jong team dat totaal niet op elkaar was ingespeeld werd de formidabele reeks van de ervaren Dames van twee jaar eerder geëvenaard wat zonder meer een weergaloze prestatie is. Aangezien dit breedtesport team (ook) onder mijn bevoegdheid valt hoef ik niet uit te leggen dat ik bijzonder trots op deze meiden en hun coach Jaap.
Al met al hoop ik nog een aantal jaren “in een goede gezondheid” door te gaan bij deze fantastische handbal vereniging
Ard van Wingerden
Met deze rubriek willen leden, vrijwilligers, trainers, coaches, ouders enzovoort in het zonnetje zetten. Mensen die een bijzondere prestatie hebben geleverd of nog doen. En dat hoeft echt niet altijd een ‘handbalprestatie’ te zijn. Het mag een persoon zijn of een heel team. Iemand in gedachte. Meld deze persoon/personen hier aan.
