Jaarlijks worden mensen die een Koninklijke onderscheiding ontvangen feestelijk onthaald op het plaatselijke stadhuis. Dat zit er gezien de situatie waarin we nu zetten helaas even niet in. Maar dat maakt de verrassing er natuurlijk niet minder om. Theo was van niets op de hoogte, maar zijn zus zat in het complot. Theo is vanochtend via een live verbinding gebeld door de burgemeester, Drs. M.J. Bezuijen, met dit heugelijke nieuws.

Theo is ruim 15 jaar als vrijwilliger actief binnen Quintus Handbal. Hij zet zich in met met veel toewijding, competentie, verantwoordelijkheidsgevoel en plezier op diverse vrijwilligersfuncties binnen onze vereniging en is enorm gedreven het beste te doen voor de handbalsport en de mensen die daar actief in zijn. Zijn onbezoldigde vrijwillige inzet heeft zich met name gericht op een aantal functies binnen onze vereniging, zoals bestuurslid Stichting Topsport Quintus, planner bardiensten en bardiensten draaien, onderhoud tweede sporthal, grote bijdrage aan het realiseren van het jaarlijkse VetHeuls weekend, waarvan de opbrengst ten goede komt aan diverse projecten binnen de vereniging.

Theo is dan ook van onschatbare waarde voor onze vereniging. We willen hem dan ook van harte feliciteren met deze onderscheiding en uiteraard ook bedanken voor zijn fantastische inzet de afgelopen jaren en hopelijk volgen er nog vele mooie jaren. Van harte Theo!

Met de komst van Mark van Vliet is de laatste naam van de trainer/coach staf voor de heren compleet. Mark zal samen met Luuk een duo vormen om heren 2 te gaan trainen en coachen.

Naast het trainen/coachen van heren 2 zullen zij zich ook gaan richten op de verbinding tussen de A-jeugd en de herenselectie, zodat de jonge gasten klaargestoomd worden om in de toekomst voor het eerste uit te kunnen komen.

Zo zijn alle rollen met betrekking tot coaching vervult door oud-spelers. Mark heeft een lange tijd voor Quintus gespeeld en kwam de laatste jaren uit voor DIOS. Hij was een robuuste speler met een goed schot, maar wist ook altijd goed de cirkelspeler te vinden.

Luuk: “Mark en ik zijn samen begonnen met handbal bij DWS in de jeugd, en nu beginnen we na al die jaren weer samen aan een nieuw avontuur.

Wij wensen het duo veel succes met hun nieuwe avontuur!

Foto: Paul Vis

THIJS VAN DEN DRIEST STOPT BIJ QUINTUS

Quintus kan komend seizoen niet langer beschikken over Thijs van den Driest. De pas 22-jarige linkerhoekspeler heeft besloten een punt te zetten achter zijn handballoopbaan. Drukke werkzaamheden en de intensieve trainingen waren niet langer te combineren.

Van den Driest blonk afgelopen seizoen regelmatig uit bij de Heulse formatie. Vanwege zijn snelle breaks en zijn trefzekere afronding was hij één van de bepalende spelers in het team van Quintus. Zijn frivole spel maakte hem tot een publiekslieveling. Niet zelden werd hij uitgeroepen tot man-van-de-wedstrijd. Hij moest dan volgens traditie na de wedstrijd de hele avond in een afschuwelijke, met panterdesign bedrukte, badjas in de kantine blijven rondlopen. Hij deed dat zonder problemen om vooral zijn supporters een plezier te doen.

Die tijden zijn voorbij. Van den Driest ziet als zijn hoogtepunten de promotie naar én de handhaving in de BENE-League.

,,Dat waren onvergetelijke momenten. Maar daar is nu een einde aan gekomen. Ik ben gestopt om meerdere redenen. Werk speelt daarbij een belangrijke rol. In bepaalde periodes is de combinatie tussen werk en handbal erg zwaar. Dat kostte mij veel energie en daarom heb ik uiteindelijk toch voor mijn werk gekozen”, aldus Van den Driest, die werkzaam is als logistiek medewerker bij Toussaint BV.

MOTIVATIE

Ook speelden nog andere factoren voor de in Wateringen woonachtige handballer een rol.

,,Het werd ook steeds moeilijker de motivatie op te brengen voor de trainingen. Ik ging soms met tegenzin naar de training. Dat is voor een sporter op dit niveau natuurlijk niet mogelijk. Het vele trainen en de wedstrijden kostten veel tijd en energie, waar je optimale motivatie voor moet hebben. Het is niet prettig om in deze tijd te stoppen. Niet het afscheid waarop ik had gehoopt. Maar de gezondheid van ieder mens gaat uiteraard voorop. Natuurlijk kom ik nog vaak bij de club, alleen niet meer binnen de lijnen.”

De Sectie Topsport Quintus heeft inmiddels Troy Oranje van Hellas aangetrokken als vervanger in de linkerhoek. Gesprekken met andere spelers zijn gaande.

Coach Jack van Lier: ,,Jammer dat Thijs stopt. Een snelle en doelgerichte speler. Paste goed in het team. We hadden hem er graag bijgehouden.”

AD SPORT/PETER LOTMAN

QUINTUS WIL COLLIN DE VETTE GRAAG TERUG

Collin de Vette beëindigde onlangs na één jaar zijn contract bij Kras/Volendam. Quintus zou de verloren zoon graag weer in de armen sluiten. Zelf heeft de 25-jarige linkshandige schutter er ook wel oren naar terug te keren naar zijn oude liefde. ,,Het vinden van een huis en een baan zijn voor mij het belangrijkste.”

De Westlander speelde vanaf de jeugd bij Quintus, maar wilde vorig jaar proberen of hij ook hogerop zijn kwaliteiten kon demonstreren. Dat pakte anders uit dan beide partijen hadden gehoopt. De 1.92 meter lange opbouwspeler had het er wel naar zijn zin, maar kon door omstandigheden toch niet zijn sterke vorm bereiken die hij herhaaldelijk bij Quintus liet zien. ,,Het is niet geworden wat we er van hadden verwacht. Dan kun je beter stoppen. Dat is voor beide partijen dan het beste”, was zijn realistische conclusie.

Bij Quintus ziet men uiteraard een meerwaarde in de terugkeer van De Vette.

Coach Jack van Lier: ,,Collin is een echte Quintus-jongen. Hij hoort bij ons. Hij was van veel waarde voor het team als sterke linkshander en kan dat weer zijn. We zouden hem komend seizoen op de rechteropbouw goed kunnen gebruiken. Maar er zijn nog wat zaken te regelen.”

CONDITIE

Collin de Vette houdt in deze moeilijke tijden in elk geval zijn conditie op peil. ,,Ik train nog individueel en ga verschillende keren in de week hardlopen. Ook ben ik regelmatig bij mijn schoonouders in Friesland en daar heb ik alle ruimte om hard te lopen. Vaak gaat mijn vriendin dan mee op de fiets om me mentaal te ondersteunen en mijn tijden bij te houden. Bovendien heb ik verscheidene oefeningen van Volendam meegekregen om thuis te doen. Vooral om mijn kracht op peil te houden.”

De studie Insolventierecht is voor De Vette bijna voltooid. ,,De laatste loodjes. Over een week of twee verwacht ik mijn studie af te ronden. Ik ben druk bezig met het zoeken van een baan om fulltime aan de slag te gaan. Daar focus ik me nu op.”

Tot 1 juni woont De Vette nog  in Amsterdam vanwege zijn handbalavontuur afgelopen seizoen bij Volendam.

,,Daarna moet ik eruit. Ik reis momenteel een beetje door heel het land. De ene keer in Nijmegen bij mijn vriendin, de andere keer in Friesland. Ook ben ik vaak in Kwintsheul te vinden om af en toe te helpen met klussen in het nieuwe huis van mijn zus. En soms ben ik ook nog even in Amsterdam. Het vinden van andere huisvesting heeft nu dus hoge prioriteit.”

OPSTARTEN

Ook de Westlander mist, net als de andere handballers, zijn geliefde sport.

,,Het is wel eventjes wennen om van acht keer in de week met handbal bezig te zijn naar nul keer terug te gaan. Behalve het spelletje zelf mis ik ook mijn teamgenoten. Ik had het altijd heel gezellig bij Volendam met die gasten. Je leven staat eigenlijk op een vreemde manier ineens gewoon stil. Veel contact heb ik niet meer met de mensen van de vereniging. Dat boek is gesloten. Ik hoop tijdig in de aanloop naar de voorbereiding weer te kunnen opstarten. Waar weet ik nu nog niet. Quintus zou een optie zijn, maar dan moet er nog wel het een en ander worden geregeld. Huisvesting en een baan zijn op dit moment het belangrijkste voor mij.”

AD SPORT/PETER LOTMAN

Na de bekendmaking van Geert Hinskens als nieuwe coach bij het eerste valt er ook voor het tweede team een nieuw lid in de trainersstaf te melden. Vanaf volgend seizoen zal Luuk Obbens de opvolger zijn van de vertrekkende Gabi Luijten. Wij bedanken Gabi voor zijn inzet voor het tweede team het afgelopen jaar!

Dit zal hij in duo vorm gaan oppakken, echter is men nog druk mee bezig om een tweede persoon naast Luuk toe te voegen om de trainersstaf compleet te maken.

Luuk is een bekende binnen Quintus, want ook hij heeft een aantal jaar (2014-2016,2018) bij ons in het eerste gespeeld als een snelle, gedreven handballer.

Daarnaast heeft hij veel ervaring opgedaan als speler bij Aalsmeer en deze ervaring wil hij graag over brengen op de jonge jongens in het opleidingsteam van Quintus.

Na het plotselinge vertrek van Alex Curescu in 2018 heeft hij al heel even als interim-coach bij het eerste gestaan, maar gaat nu dus volledig voor de coaching van ons tweede team.

Hij is een jonge gedreven trainer die zijn tactische ervaring en aansturing van medespelers gaat meenemen in het opleiden van jeugdige handballers. Wij zijn blij dat hij zich voegt bij onze herenstaf en wensen hem veel succes met deze nieuwe uitdaging!

Naast versterking op het veld met Troy Oranje is er ook versterking op de bank te melden. Komend seizoen zal Geert Hinskens gezamenlijk met Jack van Lier optrekken als coaches van het eerste team.

Hinskens is een oude bekende van Quintus, want hij speelde van 2008 t/m 2014 in de herenselectie van Quintus alvorens hij naar Volendam vertrok. Hier is hij vorig jaar gestopt met handballen vanwege fysieke klachten door het bedrijven van topsport. Nu een jaar later begint de handbalsport toch weer te kriebelen en versterkt hij ons dus vanaf de bank als coach. Voor het coachen is hij bezig met zijn HT4.

• 

In de tijd dat Geert bij Quintus speelde, gaf hij ook al samen met Jack training en coaching in de jeugd. Met zijn rustige en sociale karakter ligt hij goed in de groep. Daarnaast zal zijn jarenlange ervaring op het hoogste niveau van Nederland in combinatie met zijn tactische kennis een mooie aanvulling zijn aan de trainersstaf.

Voor de actieve handballers valt het niet mee om vanwege het coronavirus machteloos te moeten wachten totdat het sein weer op groen wordt gezet. Ook voor de keepster van Quintus, Esther de Vos, is dat een zware opgave. ,,Ik kan slecht stilzitten.”

De Vos, die sportlessen geeft bij Parnassia in de psychiatrie en zwemles/groepsles in zwembad Het Keerpunt in Zoetermeer:

,,Ik kan momenteel helaas niet aan het werk. Thuiswerken is met mijn beroep ook geen optie. Alle faciliteiten om te sporten en het zwembad zijn gesloten. Gelukkig vermaak ik me nog wel door allerlei klusjes te doen in en om het huis.”

Actief type

De keepster, die het voorbije seizoen zo veel belangrijke punten voor Quintus pakte, is een actief type. 

,,Naast het handbal beweeg ik op mijn werk normaal gesproken ook veel. Dat mis ik nu wel. Ik ben veel voor mezelf aan het trainen. Een rondje hardlopen, krachtoefeningen en wat keepersoefeningen. Ik kan slecht stilzitten. Zonder sporten zou ik niet kunnen. Dan word ik chagrijnig en slaap ik slecht. Het handbal mis ik wel. Vooral het trainen met de meiden en de sociale contacten met de groep. En natuurlijk vooral ook de wedstrijden.”

De Vos kijkt met gemengde gevoelens terug op het afgelopen seizoen.

,,Het was nogal wisselend bij ons. Er waren momenten, dat we heel goede wedstrijden speelden. Maar we konden ook behoorlijk onder ons niveau handballen. Dit had voornamelijk te maken met de ervaring. Daarom vind ik het ook erg jammer, dat we de bekerwedstrijden en de rest van de competitie niet meer kunnen uitspelen. Een bekerfinale spelen, zou erg leuk zijn geweest dit jaar. Zeker voor de jongere meiden, die dan ervaring hadden kunnen opdoen met finales spelen.”

Verder bouwen

Natuurlijk is handbal ook voor Esther de Vos belangrijk.

,,Maar”, weet ook de Westlandse keepster, ,,het allerbelangrijkste is om in deze vervelende periode gezond te blijven. Handbal is dan even niet echt belangrijk. Hopelijk kunnen we in augustus/september weer lekker gaan trainen. Ik weet zeker, dat tegen die tijd iedereen weer onwijs veel zin heeft om te gaan trainen. Ik verwacht, dat we als groep redelijk compleet blijven met een aantal nieuwe versterkingen erbij. Volgend seizoen kan alleen maar beter verlopen en kunnen we gaan bouwen aan een sterker en hechter topteam.”

Tekst: AD Sport/Peter Lotman

Foto: Max van Zijderveld

Veel sporters hebben door het uitbreken van het coronavirus onverwacht hun laatste wedstrijd gespeeld vanwege het stopzetten van de competitie. Handballer Chris de Bakker, de aanvoerder van het Westlandse Quintus, behoort tot die categorie pechvogels. ,,Geen leuk afscheid, maar er zijn op dit moment belangrijkere zaken in de wereld.”

De 28-jarige Chris de Bakker is een nuchtere en realistische sportman. Hij had al eerder voor zichzelf de beslissing genomen te stoppen met handballen. ,,En daar wil ik niet meer op terugkomen”, zegt hij gedecideerd.

,,Ik kan de verplichtingen van het vele trainen niet meer combineren met mijn dagelijkse leven”, aldus De Bakker, die als accountmanager werkzaam is bij MeeGaa Substrates van Frank Meeuwisse.

De cirkelloper en verdedigingsspecialist: ,,Ook is na al die jaren mijn zin om te handballen minder geworden. Ik ben iemand die er wel honderd procent voor moet gaan, want anders haal ik er geen voldoening meer uit.”

Titel

Nog een jaartje doorgaan in de eredivisie en dan afscheid nemen met een titel op een normale manier is voor De Bakker geen optie.

,,Ik heb er natuurlijk wel over getwijfeld. Het waren mooie jaren met de nodige successen. Maar voor mijn gevoel hebben we dit jaar de titel al behaald en ook uitbundig gevierd met de platte kar door het dorp en met een feest. Dat vind ik prima zo. Een prachtig moment en net als de promotie naar de BENE-League één van de hoogtepunten.”

De Wateringse sportman blijft wel actief bezig. ,,Ik ga lekker voetballen en wil ook weer gaan tennissen. Dat zijn nieuwe uitdagingen voor me en dat is goed in het leven. En ik kom volgend seizoen ook nog wel kijken bij m’n oude ploeggenoten.”  

Tekst: AD Sport/Peter Lotman

Voor de actieve handballers valt het niet mee om vanwege het coronavirus machteloos te moeten wachten totdat het sein weer op groen wordt gezet. Ook voor de veel scorende cirkelloper van Quintus, Rick van Ravesteijn, is dat een zware opgave. ,,Ik mis het handbal verschrikkelijk.”

De topscorer van de Heulse club beseft uiteraard dat het niet anders kan.

Van Ravesteijn: ,,Alles is op dit moment belangrijker dan sport. De gezondheid staat bovenaan. En gelukkig gaat het qua gezondheid prima met mij en ook in mijn omgeving. Ik ben ‘gewoon’ aan het werk op het kantoor van mijn vader met nog een collega op de afdeling. We kunnen dus makkelijk anderhalve meter afstand houden.”

Rick van Ravesteijn probeert zijn conditie zo veel mogelijk als dat gaat op peil te houden. ,,Ik loop drie keer hard in de week en doe nog wat andere oefeningen. Maar ik ben wel wat meer aan het relaxen. Het is ook belangrijk de kleine pijntjes die er waren wat rust te geven.”

Het besluit van het Nederlands Handbal Verbond (NHV) kan de beweeglijke handballer wel begrijpen. ,,Geen promotie of degradatie is onder deze omstandigheden de beste oplossing, denk ik. Het geeft in elk geval snel duidelijkheid. Dat is ook van belang met het oog op al dan niet doortrainen. Nu weten we waar we aan toe zijn.”

Bekroning

De Hagenaar in Westlandse dienst is blij, dat het kampioenschap van de eredivisie binnen is. ,,Die titel hebben we tenminste nog kunnen behalen. Wat er ook verder besloten wordt, blijft overeind dat wij de beste waren afgelopen seizoen. Dat is toch een mooie bekroning voor een merkwaardige competitie. Wel jammer, dat we het verder niet kunnen afmaken met de wedstrijden in de play-offs tegen E&O. Daar had ik me op verheugd. Dat zou een mooie afsluiting zijn geweest.”

Of Quintus nog een verzoek gaat indienen om alsnog naar de BENE-League te mogen promoveren, is ook voor Van Ravesteijn niet duidelijk.

,,De bedoeling is wel, dat er zo’n verzoek wordt ingediend, maar het is niet zeker of het haalbaar is. Het bestuur beraadt zich daar nog over. Gaat dat allemaal niet door, dan spelen we volgend seizoen gewoon nog een jaar eredivisie. Dat is ook leuk om te proberen weer kampioen te worden. Al wil ik het liefst natuurlijk naar de BENE-League. Dan kunnen we ons weer meten met de beste ploegen. Hopelijk krijgen we er dan wel een paar versterkingen bij. Ook dat is afwachten hoe het verder afloopt met het coronavirus en wanneer alles weer op gang komt.”

 Tekst: AD Sport/Peter Lotman

Toch afscheid met trots

Hij had zich zijn afscheid heel anders voorgesteld. Graag had Rob Vis het karwei afgemaakt en Quintus naar de BENE-League geloodst. Het coronavirus zet een forse streep door zijn plannen. De helft van het technisch duo met Jack van Lier besloot al eerder om er na de play-offs een punt achter te zetten. ,,Ik wil meer tijd voor mijn privéleven.”

Vis: ,,Het had mij meer voldoening gegeven als ik de ploeg weer had teruggebracht naar de BENE-League. De eerste doelstelling, kampioen worden, hebben we gehaald. Dan wil je het ook netjes afsluiten met die promotie. Dat was ook beter geweest voor het team. Maar het is zoals het is en de gezondheid van mensen gaat uiteraard voor alles. Dan is handbal en alle sport even niet belangrijk meer.”   

Ondanks de soms wisselende resultaten kijkt Vis met een positief gevoel terug op het seizoen. ,,We hebben goede prestaties afgewisseld met resultaten waarmee we door het ijs zakten. Uiteindelijk hebben we terecht het kampioenschap in de eredivisie behaald. Dat was onze eerste doelstelling.”

Groepsgevoel

Vooral de eerste seizoenshelft moest Quintus, dat degradeerde uit de BENE-League, nog op gang komen. Vis: ,,Voor een kampioensploeg met zo veel ervaring hebben we in het begin te veel verliespartijen gehad tegen mindere tegenstanders. Het vertoonde spel was ook niet best. Dat werd na de winterstop een stuk beter. Het groepsgevoel nam toe en daardoor de sfeer in het team. Ook de ervaring ging een rol spelen, waardoor wij in beslissende fases het hoofd koel hielden. De titel behalen voor het eerst in twintig jaar vormde de fraaie beloning.”

Vis (29 jaar) nam verassend begin 2019 de technische leiding op zich en even opvallend stapt hij nu al weer op. Met een rijk verleden bij Quintus voelde hij zich destijds geroepen om het trainerschap tijdelijk op zich te nemen. ,,Dat heb ik de afgelopen tijd met veel plezier gedaan, maar het is tijd voor andere belangrijke zaken in mijn leven. Mijn vriendin Jasmijn Mol en andere hobby’s krijgen nu voorrang. De samenwerking met de spelers en de staf was super.” Lachend: ,,Er zitten een paar rotzakken tussen die gasten, maar de gezelligheid en het presteren zijn goed samengegaan. Ik ben er onwijs trots op, dat we met elkaar die prestatie hebben neergezet.”

Optimistisch

De play-offs met E&O Emmen kwamen er dus niet. Rob Vis betreurt dat. Hij was optimistisch. ,,Ik denk, dat wij een goede kans hadden. Het zou niet makkelijk zijn geworden, want E&O heeft een goede ploeg. Toch schat ik, dat gelet op het competitieverloop de verhouding 60/40 in ons voordeel was. Mijn idee was, dat wij vier van de vijf wedstrijden nodig hadden om drie keer te winnen.”

Volgens de altijd positieve Vis zou de Heulse club dan zijn teruggekeerd op het niveau waarvan vorig seizoen na veel geploeter afscheid werd genomen. ,,Als wij de promotie hadden bereikt, was de boodschap duidelijk. Keihard werken om versterkingen binnen te halen. Quintus moet als springplank fungeren voor jonge talenten. Dat was drie jaar geleden ook zo. Bij ons in de BENE-League veel leren op weg naar een volgende stap, misschien in het buitenland. Ook de samenwerking tussen de drie regioclubs moet intensief worden onderzocht. Voorlopig is dat allemaal van de baan. Al wordt er binnen de club nog wel over gesproken om toch een verzoek in te dienen om naar de BENE-League te mogen promoveren. Maar of dat haalbaar is…”

Tekst: AD Sport/Peter Lotman

Ik, in een rolstoel? Nee joh, ben je gek

Dit jaar al vijf jaar bestaand, succes na succes behaald en toch nog steeds zo weinig bekend bij regulier handballend Westland. Quintus Rolstoelhandbal is er voor iedereen die vanwege een beperking niet meer kan handballen, maar zeker ook voor spelers die tijdelijk geblesseerd zijn een prachtig alternatief om al zittend toch de handbalsport te beoefenen.

Hoewel daar door diverse mensen de afgelopen jaren ook gebruik van werd gemaakt is ook dit helaas nog niet gemeenzaam bekend bij de Westlandse handballers. Je hoeft niet rolstoelgebonden te zijn om rolstoelhandbal te mogen spelen. Wanneer je bijvoorbeeld een beenblessure hebt of een ander kwetsuur, waardoor je niet meer kan handballen ben je te allen tijde welkom bij een rolstoelclub. Ook voor mensen met een tijdelijke blessure is dit een ideale oplossing.

Zo traint en speelt durende ruime tijd handbalster Maribel de Groot van Verburch bij Quintus rolstoelhandbal. Maribel had al lange tijd last van een achillespeesblessure, waardoor zij niet meer lopend kon sporten. Later bleek zelfs die achillespees geheel afgescheurd te zijn waardoor ze lange tijd uitgeschakeld was. Maribel kwam toevallig in contact met Quintus Rolstoelhandbal en dat bleek de ideale oplossing voor haar. Handballen kon zij al en het rijden in een rolstoel wist zij zich snel vaardig te maken.

De trainingen, twee keer in de week, hielpen haar haar handbalspel en in ieder geval haar armspieren in conditie te houden en al heel gauw speelde Maribel ook wedstrijden mee. Want trainen is leuk maar er gaat toch niets boven wedstrijden spelen in competitieverband waar dus ook volledig gelegenheid voor is. En zo snijdt het mes aan twee kanten. De geblesseerde handballer/ster kan, zij het in een rolstoel, gewoon het favoriete spel blijven spelen en de rolstoelclub ziet zich regelmatig versterkt met tijdelijke leden die op hun beurt weer deze mooie sport promoten. 

Voor Maribel zit aan het eind van dit seizoen haar rolstoelhandbalcarrière er weer op en hoopt zij weer voor 100% onbeperkt te kunnen handballen. Maar in die lange tussentijd heeft zij toch heerlijk haar favoriete sport kunnen beoefenen en is zij een mooie ervaring rijker. En die mogelijkheid is er dus voor iedereen die met een blessure zit. Of het nu je kruisbanden zijn, een meniscus of een ingegroeide teennagel, wanneer je voor kortere of langere tijd niet kan handballen, kom gerust eens vrijblijvend meetrainen bij Quintus Rolstoelhandbal. Voor je het weet rol je er net zoals Maribel in.