Zonder scheidsrechters, geen wedstrijden! Deze slogan kennen we allemaal, toch is het vinden van en begeleiden van voldoende en goede scheidsrechters al jaren een groot probleem binnen onze club. Dit levert sportief problemen op bij de inschrijving van teams voor de competitie en kost de club onnodig veel geld! 

Daarom is het verheugend, dat er binnen de club een nieuwe functiegroep scheidsrechters is gevormd, o.l.v. Loek Alleblas, met de leden Kees Jansen, Richard Radder, Harrie Veenhoff, Dave de Recht, Remco Schaap, Patrick Peters en Mariëlle Mol. Zij gaan proberen binnen onze club de cultuur rond scheidsrechters te verbeteren door werving en begeleiding. Veel van deze leden maken zich al jaren verdienstelijk met betrekking tot scheidsrechters voor onze club of het NHV, als clubscheidsrechter of bondscheidsrechter. 

Het beleid in de club is al jaren dat (jeugd)leden vanaf de B-jeugd, de wedstrijden van de jongere jeugd (E-, D-, C-jeugd) moeten fluiten. Talentvolle fluitisten kunnen met goede begeleiding doorstromen naar hoog niveau. Zo zijn onze voormalige jeugdscheidsrechters Denise Steringa en Merel van Zijderveld tegenwoordig scheidrechters op het hoogste landelijke niveau en staan aan het begin van mogelijk ook een internationale loopbaan.

Het vraagstuk van een tekort aan en respect voor scheidsrechters speelt club- en sport overstijgend voor bijna alle teamsporten. Daarom heeft de overheid subsidie toegekend om hieraan te werken. Eén van de initiatieven, die landelijk is ontwikkeld, is de sport overstijgende ‘Week van de Scheidsrechter’. 

Dit jaar is de ‘Week van de Scheidsrechter’ van 30 september tot en met 8 oktober. Dit is het moment dat we onze scheidsrechters op het veld en in de zaal eens de eer kunnen geven die hen toekomt, door ze met een presentje te bedanken. Zonder scheidsrechters, geen wedstrijden! Het uitspreken van waardering voor de scheidsrechter/spelleider staat deze week (twee weekends!) centraal. 

Het respect en de aandacht moeten er natuurlijk eigenlijk heel het jaar zijn!

Jan van Kester

Als onderdeel van de voorbereiding op de zaalcompetitie organiseert Handbalvereniging Kwiek traditioneel jaarlijks voor de damesjeugd een landelijk bezet toernooi in september, het Jan de Haan-toernooi. In feite kun je de opzet en het doel vergelijken met het Wim de Bakker toernooi voor de herenjeugd bij Quintus. 

In het weekend van 9-10 september reisde daarom  onze damesjeugd de DD1, DC1, DB1 en DA1, dit seizoen spelend onder de naam Westland Adviesgroep/Quintus naar het Oosten. Sinds corona mag er in Raalte niet meer overnacht worden in de sporthal, daardoor moesten de deelnemende verenigingen op zoek naar een alternatief. De coach van de DC1 in 2022 Michel van Dijk had het idee om in het kader van de “verticale verbinding”, alle teams samen onder te brengen op één gezamenlijke groepsaccommodatie. Hiervoor had hij een groepsaccommodatie in Rijssen op een half uurtje van Raalte (De Langenberg) gevonden. 

De teams zouden er op vrijdag gezamenlijk met de bus naar toe reizen. Uiteindelijk werd het idee omarmd door de club en bleek het met een subsidie van de Business club van Quintus handbal voor de bus mogelijk, om de kosten voor de speelsters en de staf laag te houden. Daarnaast sponsorde bakkerij Roodenrijs-Remmerswaal het brood voor het ontbijt. Enkele ouders sponsorde fruit en groenten. Kortom de voeding was goed verzorgd. Dank hiervoor!

De organisatie van de trip is verder ingevuld door de coaches en begeleiding van de jeugdteams: Jules en Nicole van de DA, Britt en Maureen van de DB, Jasmijn van de DC en Merel en Denise van de DD, waarbij Jules ter plaatse de rol van coördinator invulde. In feite moest hij optreden als vader van een gezin met heel veel dochters.

De Langenberg in Rijssen is een zeer ruime  groepsaccommodatie, met verschillende kamers met stapelbedden.  Iedere team had zo zijn eigen plekje in het grote huis. Er was ook een goed uitgeruste keuken voor het klaar maken van maaltijden. Op vrijdagavond hadden de DA-jeugd een quiz voorbereid voor de jongere jeugd, waardoor de stemming er direct goed in zat.

Op zaterdagochtend en zondagochtend werd er vroeg (7.00 uur) opgestaan voor het ontbijt, waarna de bus de teams afleverde bij de sporthal. Omdat de jongste jeugd al om 8.30 uur begon, maakte de bus de eerste trip al heel vroeg, om later de DA op te halen, voor wie het programma pas in de middag begon.

Op zaterdagavond speelde dames 2 in Raalte hun competitiewedstrijd tegen dames 2 van Kwiek. Door een blessure bij dames 1, moest Britt de coach van de DB1 zaterdag op een neer naar Volendam om daar mee te spelen. Helaas was het geen succesvol weekend voor de dames senioren selectie. Ondanks de steun van het publiek verloor DS2 na een doelpuntenfestijn met 40-31 van de thuisclub en dames 1 ging in een fysieke wedstrijd ten onder in en tegen Volendam. Kortom een sportieve kater.

Handballend zag je tijdens het toernooi van onze teams het spel verbeteren. In dat opzicht voldeed het toernooi uitstekend aan de doelstelling. Waar mogelijk keken de teams naar elkaar en moedigden elkaar aan. De DD1 werd uiteindelijk 4^e. Hier werd buur Verburch eerste. De DC1 werd uiteindelijk 3^e door van Kwiek te winnen, achter VOC en SEW. De DB1 herstelde op zondag van nederlagen op zaterdag tegen VOC en VZV. Er werd op zondag tweemaal tegen SEW gespeeld, waarvan de wedstrijd op plaats 3 werd gewonnen, na een eerdere nederlaag in de ochtend. Bij de DA moest Sofie Swarte het hele toernooi met een duim in het gips vanaf de wisselbank toekijken. Helaas blesseerde ook Lynn van den Akker zich aan haar schouder op zondagmorgen tegen Kwiek., Op zaterdagavond had Lynn samen met Fien Swarte en Jillia Dey gedebuteerd in dames 2 in de eerste divisie. De DA1 haalde na vier overwinningen in de poule, de finale. Hierin was na een spannende ontknoping SEW de tegenstander. Hier leek Quintus de hele wedstrijd met de hoofdprijs naar huis te gaan, maar een tweetal tijdstraffen in de slotfase zorgde er voor dat SEW op 16-16 kwam. Hierdoor moesten strafworpen de beslissing brengen. Doordat er tweemaal van de 7M-lijn werd gemist, ging Quintus dit jaar zonder hoofdprijs naar huis. Er waren nog wel twee individuele prijzen voor Quintus. Dyangelin Jones werd gekozen tot beste speelster bij de D-jeugd en Senna Merkestijn tot beste speelster bij de DC-jeugd. Omdat deze prijsuitreiking al vroeg in de middag plaats vond, maakte de jongste jeugd de terugreis ouders en de oudere jeugd reisde terug met de bus, na de finale en prijsuitreiking voor de DB en DA-jeugd.

Komend weekend start voor de DA1 en DA2 de competitie in de jeugddivisie. De DA1 o.l.v. Jules van der Donk en de DA2 o.l.v. Bert Donker. De DC1 en DB1 moeten wachten tot na de herfstvakantie. De DB2 begint wel komende weekend in de Topklasse uit bij Aalsmeer DB2 o.l.v. Anouk Zwinkels en Elles Zwinkels. We wensen onze teams veel succes.

Raalte 2023 was weer een mooie handbal ervaring, zowel sportief als sociaal! Dankzij de inzet van ouders zijn er ook opnames gemaakt, die we kunnen gebruiken om ons spel te verbeteren.

Jan van Kester

Nieuwe trainer Quintus heeft discipline als sleutelwoord

Neso Saponjc (53) zweefde op het randje van de dood. In tegenstelling tot zijn ouders en vrienden overleefde hij ternauwernood de oorlog in voormalig Joegoslavië. Via Kroatië vluchtte hij naar Nederland, waar hij als stratenmaker en schoonmaker en later als handbalcoach een nieuw bestaan opbouwde.

De nieuwe trainer/coach van de mannen van Quintus maakte destijds alle verschrikkingen mee van die gruwelijke oorlog in voormalig Joegoslavië. Handbal was altijd zijn houvast. Zijn positieve levenshouding is opmerkelijk. ‘Kijk naar wat je hebt en naar wat je wél kunt’, is zijn motto.

Je zou een verbitterde man verwachten. De in Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina, geboren Saponjic verloor veel familieleden en vocht om zelf te overleven. ,,Mijn prachtige leven veranderde door die vreselijke oorlog in één klap. Ik moest stoppen met studeren en handballen. Ons gezin bestond uit zeven personen. Ik bleef alleen met mijn zus over. Mama, papa, opa, oma, neefjes, vrienden, buren, iedereen was vermoord door sluipschutters of granaten. Het was één grote nachtmerrie.”

Saponjic raakte ook zelf zwaar gewond. Organen waren beschadigd, benen verlamd, rug kapot. Twee maanden moest de succesvolle sportman vechten voor zijn leven. Hij was een getalenteerd handballer in zijn land bij clubs als Novi Grad en Zeljeznicar. Hij werd gekozen in de nationale jeugdploeg. Maar zijn carrière was in één klap vernietigd. Als hij erover vertelt, verraadt de blik in zijn ogen nog steeds, dat hij dat verschrikkelijk vindt.

,,Ik was pas 21 jaar en had een mooie toekomst. Deed veel aan sport en had een onbekommerde jeugd. Ik leefde in een vrij land en groeide op in een liefdevol gezin. Naast het handballen in de top van de eredivisie studeerde ik op het gymnasium en daarna diergeneeskunde. Toen die oorlog uitbrak moest ik met alles stoppen. Weg onbezorgd leventje.”

Nieuw bestaan

Saponjic ontvluchtte gedesillusioneerd zijn vaderland of beter gezegd wat er van over was. ,,Ik wilde naar het buitenland. Waar naar toe was niet belangrijk. Ik was alles en iedereen kwijt en bijna dood geweest. Dus ik had niks te verliezen. Ik wilde een nieuw bestaan opbouwen.” Na veel omzwervingen door Europa kwam hij via Kroatië uiteindelijk in Nederland terecht. 

Met een ongelofelijke wilskracht werkte Saponjic aan zijn herstel. De doktoren gaven hem niet veel kans dat hij ooit nog goed zou kunnen lopen. Maar dat accepteerde de doorzetter niet. Langzaam leren lopen, fietsen, zwemmen, alles deed hij ervoor om stapje voor stapje weer op de been te komen. ,,En het lukte”, zegt Saponjic terecht met trots. ,,Ook maatschappelijk heb ik me terug geknokt. Mijn diploma’s waren hier niet geldig, dus ik moest helemaal opnieuw beginnen. Ik heb alle baantjes aangepakt, zoals schoonmaker, vruchtenplukker, stratenmaker. Niet goed voor mijn rug en benen, die zwaar beschadigd waren door de verwondingen. Ik heb drie zware operaties ondergaan.”

Ondanks alle tegenslag, of misschien juist wel dankzij alle ellende, kwam knokker Saponjic er bovenop. Zonder wrok of verbitterd te zijn. Hij is hét voorbeeld van iemand die positivisme uitstraalt. ,,Blijven knokken, nooit opgeven, dan kom je heel ver in het leven”, is zijn motto dat hij probeert over te brengen op de spelers die hij al jaren in Nederland traint. ,,Het gaat er niet alleen om een goede handballer te worden, maar ook een sterke persoonlijkheid,” vindt de strenge maar rechtvaardige oefenmeester.

Mentaliteit

Die filosofie hanteert hij komend seizoen ook weer als trainer/coach van eredivisieclub Quintus. Met als sleutelwoord: discipline. Hij eist veel van zijn spelers, net als hij alles heeft gevergd van zichzelf. Daarom kan hij wel eens nijdig worden op de mentaliteit van de huidige sporters. ,,Te makkelijk afzeggen voor een training. Te snel afhaken met een pijntje. Ook altijd maar vragen: waarom moet ik dit of dat doen? Dat was ik niet gewend in mijn vaderland als jonge sporter. Als team moet je samen knokken voor prestaties. Als iemand de kantjes er afloopt, dupeer je het hele team. Soms ben ik misschien te fanatiek, maar alles in het belang van de speler en het team.”

 De belangrijkste opdracht is vooralsnog de Westlandse club in de top van de eredivisie te houden. ,,En dat moet lukken”, zegt hij met overtuiging. ,,Er zit voldoende potentieel. Ook talentvolle jeugd stroomt door. Gasten met wie ik de afgelopen jaren al heb gewerkt. Een mooie klus waar ik erg naar uitkijk.”   

AD Sport/Peter Lotman 

UNI-VERDE: de naam van de samenwerking tussen de herenafdeling van Quintus en VELO. Heren 2, de A1/A2 en B1/B2 heten komend seizoen dus UNI-VERDE. Een naam die losgekoppeld is van de huidige twee clubnamen, Quintus en VELO.

De gekozen naam symboliseert de samenwerking: UNI en vanuit het groen: VERDE, verenigd groen. Groen staat voor duurzaam, het Westland, groente/planten, de clubkleuren van Quintus en VELO. De naam verwijst ook niet direct naar andere clubs. Hierdoor staat het nog open voor samenwerking met andere clubs uit de regio. Het uiteindelijk doel, de droom, is een club die boven de vereniging staat en zich op BENE-League niveau kan etaleren. De roots blijven natuurlijk VELO en Quintus.

Ook sponsors kunnen gemakkelijk aan deze naam gekoppeld worden. Wij denken dus dat dit een naam is die perspectief kan bieden en ambitie uitstraalt. Plan A heeft nu een naam, plan B (de droom) gaat verder ontwikkeld worden door de werkgroep.

Het uitgebreide verhaal over deze samenwerking is te lezen in de onlangs verschenen presentatiegids.

Van 2 tot en met 9 juli speelden onze dames A1 in Portugal. Het toernooi om de Costa Doiro Cup werd dit jaar voor de 30^e keer in Lagos georganiseerd. Voor veel speelsters was het afgelopen seizoen het laatste jaar dat ze in de jeugd van Quintus zouden spelen. De begeleiding had een mooi en sportief toernooi voor ogen om de jeugdperiode bij de Quintusjeugd op een bijzonder toernooi af te sluiten. Uiteraard gingen er maanden aan vooraf om alles te regelen: De vliegreis, de inschrijfgelden, de verblijfskosten en allerlei acties om de reis te kunnen bekostigen.

Misschien heeft u de acties voorbij zien komen, zoals de verkoop van hortensia’s, de aspergepakketten en de kledingsponsoring. Vooraf heeft het team er alles aan gedaan om er een gezamenlijk succes van te maken.

Zondag 2 juli verzamelden de speelsters Gedy, Isa, Joy, Kari, Laurie, Lieke, Lois, Nienke, Romee, Stacey, Tara, Tess en de begeleiders Jules en Lotte al om 6.00 uur op het vliegveld van Rotterdam. Rond 10.00 uur landden ze op Faro in Portugal en werden ze met een bus naar het prachtige Lagos gebracht. Daar hebben ze zich gesetteld, geluncht en hoe kan het ook anders, een heerlijke duik in de zee genomen en van het strand genoten. Het bijzondere van dit toernooi was dat er elke dag een wedstrijd gespeeld werd en daarnaast nog wat vrije tijd overbleef voor andere activiteiten.

Aan het toernooi deden veel Portugese, maar ook Spaanse en Franse teams mee. Maandag 3 juli startte het toernooi met de eerste wedstrijd tegen Madeira SAD. Deze wedstrijd werd met 24-36 gewonnen. Met elk team werd een gezamenlijke groepsfoto gemaakt en werden de speelsters van de tegenpartij verrast met een Quintus Handbalsticker. Dinsdag 4 juli speelden de dames tegen Colégio de Gaia en wonnen ook deze wedstrijd. Ook woensdag 5 juli werd tegen AC Cacém gewonnen. Dit betekende dat ze in de halve finale stonden op donderdag 6 juli. Deze wedstrijd werd gespeeld tegen Ginásio do Sul en ook deze keer weer gewonnen en dus hadden ze zich geplaatst voor de finale.

Vrijdag 7 juli was er een vrije dag ingepland en kon iedereen genieten van een dagje Slide and Splash, wat ook zeer goed gelukt was. De volgende dag werd de finale gespeeld tegen Colégio de Gaia. Inmiddels was de temperatuur in de sporthal behoorlijk gestegen, wat nog weleens een handicap zou kunnen worden, maar het gedegen spel van onze ‘Dutch Girls’ leidde wederom tot een mooie overwinning en mochten ze later op de dag tijdens een sfeervolle prijsuitreiking de eerste prijs in ontvangst nemen.

Aan het hele toernooi deden in totaal 68 teams mee in acht verschillende categorieën. Na alle huldigingen, werd aan de meest sportieve ploeg de ‘FAIRPLAY-cup’ uitgereikt. Met heel veel trots mochten onze dames deze prijs in ontvangst nemen. 

Na een fantastische week, een fantastisch georganiseerd toernooi en fantastische resultaten vlogen onze dames en begeleiding weer terug naar Nederland om deze ervaring voor altijd te bewaren. 

Traditioneel worden in de zomermaanden de internationale kampioenschappen voor de jeugd gespeeld. Deze zomer was dat een Europees Kampioenschap voor damesjeugd onder 19 jaar. In deze selectie was Quintus vertegenwoordigd met Bianca Schansema, Alieke van Maurik, Judith van der Helm en Sophie Buijs. Al deze speelsters zijn ook lid van de Handbal Academie op Papendal. Nederland behaalde uiteindelijk de 9e plaats. Doordat in de poule van Zwitserland verloren was, kwam Nederland niet meer in aanmerking voor een plaats in de top 8. De 9e plaats, door Noorwegen te verslaan, geeft echter wel recht om volgend seizoen deel te gaan nemen aan het WK. 

De jongste herenjeugd selectie speelde het Open EK in Gothenburg, waar NED op een 8-ste plaats eindigde. In dit team speelde Mitchel Luijten mee. Mitchel gaat komend seizoen instromen bij de Handbal Academie op Papendal. 

Vorige week werd het Europese Jeugd Olympisch Festival gespeeld in Maribor Slovenië. Hier had Nederland zich voor geplaatst. Uiteindelijk werd een 4e plaats gehaald. Hier waren geen Quintus speelsters voor geselecteerd. 

Door dezelfde lichting Oranje onder 17 jaar wordt komende week het Europees Kampioenschap gespeeld in Podgorica (Montenegro). Voor dit toernooi zijn Silke van Kleef (DB1) en Sophie Buijs (DA1) geselecteerd. NED is in een poule ingedeeld met Noorwegen, Denemarken en Portugal. We wensen Silke en Sophie veel succes en een mooie ervaring toe. Van dit kampioenschap zijn beelden te zien op EHF TV. 

Droom jij ook van een toekomst in een Oranje jeugd selectie? Die weg in de Oranje-lijn (parallel aan de club-lijn bij Quintus) begint dan tegenwoordig met extra trainingsuren maken bij een regionale Handbalschool. Vanuit een basisgroep kun je doorstromen naar de zogenaamde toplijn van de Handbalschool. Spelers en speelsters van de toplijn kunnen door de Regionale Manager Talent Ontwikkeling (voor Zuid West is dat Wesley Hage) worden afgevaardigd naar een NHV scoutingsdag. De centrale scouting is altijd gericht op het vullen van de jongste Oranje selectie. Bij de meisjes is dat Oranje onder 16 jaar en bij de jongens is dat Oranje onder 17 jaar.

Jan van Kester

Ricardo Holman heeft besloten toch weer te gaan handballen en heeft gekozen voor Quintus. Hij is daar met open armen ontvangen door trainer/coach Neso Saponjic. ,,Ik heb een goed contact met Neso, dus de keuze was snel gemaakt”, aldus Holman die in het verleden uitkwam voor Hellas en uit die periode Saponjic goed kent.

De 29-jarige Holman was in die tijd een verdediger met veel kracht en een aanvaller met een verwoestend schot. Op een gegeven ogenblik wilde hij meer tijd aan zijn privéleven besteden. ,,Ik ben vorig jaar zomer vader geworden van een prachtige dochter. Ik wilde veel tijd besteden aan de nieuwe situatie. Maar het begon toch weer te kriebelen en ik kreeg ontzettend veel zin om weer te gaan handballen. Die rustperiode heeft me in alle opzichten goed gedaan. Ik voel me fit en sterk, dus heel veel zin om weer te beginnen”, aldus de zoon van voormalig topkeeper van Hermes en Hellas Arold Holman.

Ricardo Holman, die met de jeugd van Hellas Nederlands kampioen werd, over zijn band met Saponjic: ,,Neso was voor mij meer dan een trainer. Hij heeft mij er destijds tijdens mijn ziekte van Pfeiffer in een moeilijke periode doorheen gesleept. Dat schept een band.”

De nieuwe Quintus-coach Saponjic is op zijn beurt blij met de komst van Holman die, net als aanwinst Roos, voor veel power in de aanval en de dekking van de Westlandse ploeg kan zorgen. ,,Dit zijn spelers met kracht en de juiste instelling. Die kunnen we komend seizoen goed gebruiken.”

AD SPORT/PETER LOTMAN   

Na het succesvolle seizoen 2021-2022 waarin de DB1 2^e van Nederland werd en de DB2 kampioen werd van de Topklasse stroomde er een grote groep speelsters door naar de DA-selectie. De DB-selectie werd aangevuld door de instroom vanuit de DC-selectie en van 4-tal ambitieuze speelsters van buitenaf. Zij hadden aanvankelijk wat tijd nodig om in het Quintus-spel te groeien. Geduld is echter meestal niet de beste eigenschap van ambitieuze speelsters en hun ouders. Het seizoen 2022-2023 werd in de sport weer het eerste seizoen met een competitie en toernooien zonder COVID beperkingen. 

De trainers en coach staf bij de DB bestond het afgelopen seizoen uit Menno de Klerk, Jan van Kester, Richard Scholtes en Theo Haak voor de keepers . We waren erg blij dat Britt Maarschalkerweerd, die al enkele seizoenen actief was als trainer bij de Handbalschool Haaglanden, in augustus bereid bleek ook aan de trainingen en coaching van de DB-selectie te gaan bijdragen. Vanuit haar verleden als lid van de Handbal Academie, Jong Oranje en VOC bracht ze een extra stuk ervaring met talentontwikkeling en de NHV Handbal visie in. Tijdens de laatste fase van het seizoen, toen de DB ging aansluiten met de DA, raakte Britt ook betrokken bij de dames A-jeugd. Voor de noodzakelijke blokken fysieke training kreeg Menno hulp van de specialisten Yvon Opdenbrouw (Sport Performance) en Gwen van der Berg.

Het seizoen ging starten met de deelname aan het sterke internationale toptoernooi om de Sauerland-cup in Duitsland (Menden), begin augustus. De trainingen moesten daarom al vroeg tijdens de schoolvakantie starten en de speelsters begonnen met een conditionele opbouw onder leiding van looptrainer Paul Schoenmaker in het Wollebrand-gebied. Na een verrassende goede start van het toernooi op zaterdag (3 zeges) werd op zondagmorgen door nederlagen tegen de jeugd van Vfl Oldenburg en Schwerin de kans op een plaats bij de top 4 verspeeld.

Twee weken later volgde de deelname aan het traditionele Peter Verjans-toernooi in Beek. Hier wist de nieuw samengestelde DB1 wel de finale te halen. Hierin was SEW de tegenstander. Mede door een goede organisatie van het vervoer en onderbrenging door de begeleidingsstaf Barbara van Bergen en Anita Alleblas, en de brede selectie kon dit jaar redelijk uitgerust aan de finale begonnen worden. Mede door een sterke winnersgeest werd in de finale na een spannende wedstrijd de eerste prijs gewonnen. Twee weken later bij het sterke Jan de Haan-damesjeugd toernooi in Raalte, waar de hele Nederlandse top weer aanwezig was, werd dit top resultaat herhaald. Ook nu werd SEW in de finale verslagen. Dit wekte verwachtingen richting de competitie. De competitie in de jeugd divisie WEST en Topklasse WEST van 8 teams bestond uit anderhalve competitie, totaal dus 21 wedstrijden. 

Helaas is het winnen van SEW daarna in de competitie in de jeugddivisie in drie wedstrijden niet meer gelukt. Mede hierdoor eindigde de DB1 als 2^e in de competitie van de jeugddivisie WEST, een plaats die recht gaf op deelname aan de Nederlandse Kampioenschappen zaalhandbal in mei. Ook in de finale van het toernooi van VZV tussen Kerst en Oud en Nieuw was SEW net te sterk. Bij het Paastoernooi om de Jack  Stammes-cup werd in de poule verloren van SEW, maar door gunstige uitslagen van tegenstanders toch nog de finale gehaald. Opnieuw was SEW de tegenstander en nu bleken onze meiden in een finale door een enorme vechtlust wel de sterkste.

Ook de DB2 speelde een succesvol seizoen. Ze verloren weliswaar UIT in Berkel Rooderijs van TOGB, maar door twee zeges thuis in Kwintsheul werd o.l.v. Britt en Anita, met ondersteuning van de staf van de DB1  toch het Kampioenschap in de Topklasse behaald. Ook DB2 bleek succesvol op toernooien in België. Rond Oud en Nieuw werd het HUBO-hallentoernooi in Hasselt gewonnen en recent de Arteveldecup bij Don Bosco in Gent. Pechvogel van de DB-selectie was Joy Geldof, die bij een ski-trip met school haar kruisband scheurde en een groot aantal mooie handbalevenementen daardoor moest missen.

DB2 kampioen….

Zondag 15 mei werd de zaalcompetitie bij de dames B-jeugd afgesloten met het NK zaalhandbal. Het DB1-team was voor dit evenement aangevuld met Tessa Hofland en Kathelijne Bosel van de DB2. Gastheer van het NK was Handbalvereniging VIDO uit Purmerend. In deze club is  onze nieuwe hoofdtrainer Rolf Schulte als jeugdtrainer begonnen. Het NK werd in Purmerend gespeeld op het fraaie nieuwe sportcomplex “de Beuk”, met twee fraaie wedstrijdhallen. De reis naar Purmerend werd door de DB1 gemaakt met de bus, gesponsord door de Business Club van Quintus en was geregeld door George van Velthoven. 

DB1 met bus richting NK in Purmerend.

Naar het NK werd afgereisd met een selectie van 13 speelsters. De DB1 opende het NK tegen Dynamico uit Oss. Tegen dit team was al eerder gespeeld tijdens met Passen bij de Stammescup in Aalsmeer. 

Bij het NK zaal was het voor de DB-jeugd toegestaan om met hars te spelen, terwijl dit tijdens de reguliere competitie in de meeste hallen (ook bij Quintus!) niet is toegestaan. Dit leverde daardoor voor veel speelsters en teams problemen op. Hierdoor werden er zowel in de eerste wedstrijd tegen Dynamico (22-8) als in de 2^ewedstrijd tegen Dalfsen (29-6)  veel technische fouten gemaakt en werd er eigenlijk gewoon slecht gehandbald. Wel leverde het 4 punten op en daarmee was een positie in de kruisfinales al zeker. De 3^epoulewedstrijd was tegen de jeugd  van VOC Amsterdam. Van VOC was in de competitie driemaal gewonnen. VOC had voor het NK, hun DB1 aangevuld met speelsters van geboortejaar 2006 uit de DA. Helaas kon de DB1 dit verhoogde niveau niet aan en er werd redelijk kansloos met 12-18 verloren. Hierdoor werd de DB1 voor de kruisfinale gekoppeld aan SEW, dat in de andere poule ongeslagen was gebleven. De opzet van het programma was niet erg evenwichtig. Tot onze schrik zat er voor Quintus (uit poule B) nauwelijks hersteltijd tussen de laatste poulewedstrijd en de kruisfinale. Dit was bij de start van de wedstrijd duidelijk merkbaar. Toch lukte het Quintus om zich steeds goed in de wedstrijd terug te knokken (11-11), maar de frisheid ontbrak om SEW te verslaan (11-12). Hierdoor was Quintus veroordeeld tot de wedstrijd om de 3^e en 4^e plaats tegen VOC…. VOC was in de kruisfinale namelijk verrassend gesneuveld tegen het eveneens vanuit de DA versterkte Kwiek uit Raalte, na het nemen van strafworpen. Dit vroeg weer om mentale veerkracht.

In de kleine finale om plaats 3, wist Quintus knap een 4 doelpunten achterstand bij rust om te buigen in een gelijkspel. Daarom moesten strafworpen de beslissing gaan brengen. In de eerste serie misten beide teams eenmaal. Daarna moest er om en om geschoten worden. Lange tijd werden er door beide teams geen fouten gemaakt. Bij de 7^e strafworp miste Quintus en omdat in de gelijkmakende beurt VOC wel scoorde, bleven onze meiden buiten het podium. De burgemeester van Purmerend was er op de prijzen en de herinneringsvaantjes uit te reiken. Daarna gezellig met de bus naar Kwintsheul, voor een gezellige afsluiting van een zware toernooidag. De ouders hadden voor de meiden en de staf snacks gebakken. Voorzitter Eric van Steekelenburg was aanwezig om het team, begeleiding en de ouders toe te spreken. Tenslotte was er door speelsters en ouders en staf veel tijd geïnvesteerd om een plaats in de TOP 4 van Nederland te veroveren.

Als afsluiting van het seizoen reisde de DB1 met Pinksteren naar de ULzburg Cup in omgeving van Hamburg. De speelsters reisden vrijdag aan. Op zaterdag begon het toernooi. Hier werd door twee zeges in de poule,  de kwartfinale gehaald. In de kwartfinale werd het DA1-team van V&L met 18-11 verslagen. In de halve finale bleek het Duitse TV Aldenkerk met 10-12 in een fysiek zware wedstrijd net wat te sterk.

Daarna moest er in de troostfinale tegen het Noorse Randesund IL DA gespeeld worden. Onze meiden wisten er op de slotdag om 9.00 uur in de ochtend nog een thriller van te maken. De entourage was echt die van een finaledag. Er werd nipt met 14-15 verloren en dus weer een 4^e plaats. Na de prijsuitreiking kon de terugreis gemaakt worden vanuit de regio Hamburg naar huis. 

DB1 met staf en op de achtergrond de ouders in Ulzburg.

Zo kwam er een einde aan een lang succesvol, maar vooral leerzaam seizoen. Veel meiden van de DB-selectie stromen volgend seizoen in bij de DA-selectie. We wensen ze daarbij veel nieuw succes en verdere groei toe.

Jan van Kester

Neso Saponjic, de nieuwe trainer/coach van de mannen van Quintus, heeft zijn eerste aanwinst binnen. Roos sluit aan bij de oefenmeester die hij nog kent uit zijn beginperiode bij het Haagse Hellas. Een welkome versterking voor Saponjic, die een aantal routiniers zag stoppen. 

De 22-jarige Roos kijkt uit naar de hereniging met zijn vroegere trainer. ,,Ik ben in 2008 begonnen bij Hellas en met hem had ik destijds een goede band. Op mijn zeventiende jaar ben ik verhuisd naar Volendam waar ik twee seizoenen heb gespeeld. Daarna heb ik zes maanden bij de Beloften van Füchse Berlin gehandbald en toen weer terug twee seizoenen bij Volendam.”

Met Volendam won de rechteropbouwer de beker en speelde de finale om de landstitel.

Sinds een jaar is de robuuste, 1.97 meter lange linkshander weer terug bij zijn ouders in Den Haag. ,,Dat betekent”, legt hij zijn keuze voor de Heulse club uit, ,,dat de Quintushal in de buurt van mijn huis is. Dat is makkelijk. En bovendien heeft Neso mij gevraagd om volgend seizoen aan te sluiten en dat lijkt mij erg leuk. De goede band met hem heeft de doorslag gegeven.”

De makkelijk schietende en scorende opbouwer was lange tijd professional. ,,Maar de focus ligt vanaf nu niet alleen meer op handbal. Ik heb nu andere prioriteiten. Dat zal even wennen zijn. Maar wanneer ik train of speel geef ik altijd de volle honderd procent. Dus de bereidheid om te presteren, heb ik zeker wel maar ik kan alleen wat minder vaak trainen dan voorheen. Het team is nieuw voor mij en van de competitie in de eredivisie weet ik niet zo veel, maar het handbalspel verandert niet. Dus ik zal snel genoeg weer het gevoel terug krijgen zoals dat vroeger was.”

AD SPORT/PETER LOTMAN

Afgelopen donderdag kwam Pieter Ragetlie van VT2000 tijdens de training van Quintus Rolstoelhandbal speciaal bezoek brengen. VT2000 kwam met speciale handballen en een ballenwagen, zodat mensen met een beperking nog makkelijker de sport kunnen beoefenen.  Hartelijk dank hiervoor!

Het team was blij verrast en hoopt komende zondag 21 mei tijdens het eigen toernooi bij Quintus in Kwintsheul kampioen te worden van de competitie. Heeft u zin om ons te komen aanmoedigen, dan bent u van harte welkom van 11.00 tot 17.00 uur. Het toernooi met bijna alle teams uit Nederland strijden voor de laatste wedstrijden om de competitie te beslissen. Met de sponsoring van VT2000 zijn we goed op weg om komende zondag goed voor de dag te komen. Het zal niet makkelijk zijn, dus help ons een mooi resultaat te boeken. Tot 21 mei in hal 2 van het Quintuscomplex.