In memorium Daphna Brandenburg

Zoals vorige week al op deze Quintus-site te lezen was werd de club maandag 22 Juli opgeschrikt door het verschrikkelijke bericht dat Daphna Brandenburg was overleden. 

De eerste kennismaking met Daphna dateert van 2016 toen zij zich als lid van Atomium ’61 meldde bij HV Quintus omdat ze wilde kijken of ze voldoende talent had om op een hoger niveau te keepen. Tenslotte maakte ze uit ambitie ook al extra trainingsuren bij Handbalschool Rijnmond. Vanwege de reisafstand adviseerden wij haar als B-speelster eerst om op een gelijkwaardig hoog niveau te gaan spelen in haar directe woon omgeving. Dit werd Savosa in Barendrecht. Tenslotte moest ze dat jaar ook eindexamen doen.  
In 2017 koos Daphna toch voor haar “Oranje-droom” en maakte ze na een drietal “proeftrainingen” de overstap naar HV Quintus . Ze ging deel uitmaken van de DA-junioren selectie. Daar viel ze gelijk positief op. Ze bleek niet alleen een talentvolle keepster (techniek, opstelling, lengte, lenigheid) maar ze beschikte over grote sociale vaardigheden waardoor ze als oer-Rotterdamse snel in de “Westland georiënteerde” selectie haar plek veroverde. Daphna zorgde met haar humor, dat er ook regelmatig veel gelachen kon worden in de kleedkamer. 

Het seizoen 2017-2018 werd gelijk een memorabel jaar voor de beide DA-teams van onze club waarvoor Daphna uitkwam. DA1 werd landskampioen en de DA2 werd kampioen in de Topklasse. De goede prestaties van de 4 keepsters van de DA-speelde speelde daar een grote rol in. Daphna ging zelfs al af en toe meetrainen bij de damesselectie. 

Het was een harde klap toen in Juni 2018 Daphna moest worden opgenomen in een gesloten inrichting van Yulius (een instelling voor geestelijke gezondheidszorg) vanwege ernstige depressie klachten. Haar moeder Ineke heeft aan de speelsters uitgelegd wat dat betekende en dat het nog maar de vraag was of Daphna ooit weer zou kunnen handballen. Je kunt je voorstellen hoe blij de meiden en staf in oktober waren toen Daphna in haar nieuwe Oranje Feyenoord keepersshirt weer voor het eerst op de training in Poeldijk verscheen om mee te doen. Het werd van twee kanten een emotioneel weerzien. 

In het begin trainde Daphna vanwege haar behandeltraject alleen op de vrijdagen mee. Na een maand louter trainen maakte ze haar rentree in een wedstrijd van de DA2 .Ze gaf daarna aan te willen proberen om ook op de dinsdag weer bij de keeperstraining van Theo Haak aan te sluiten. De behandelingen bij Yulius noodzaakten haar wel om af en toe een training te verzaken maar als ze er was dan ging ze er altijd voor de volle 100% voor. De DA1 en DA2 eindigden afgelopen seizoen op een keurige tweede plaats. Het sportieve hoogtepunt in 2019 voor Daphna was het winnen van de “Ruud Adema” bokaal (regionale jeugd beker) in haar eigen Rotterdam tegen het DB-team van haar oude vereniging Savosa. Dit was tevens haar afscheidswedstrijd bij HV Quintus. Vanwege het feit dat ze maar onregelmatig kon trainen had Daphna besloten om weer naar haar oude handballiefde Atomium61 terug te keren. Ze kon daar weer gaan samenspelen met haar zus Naomi . Omdat Daphna zich altijd bij HV Quintus volledig had ingezet en we geloofden in haar talent, vonden we het allemaal erg jammer dat Daphna weg ging. Toch we konden het vanuit haar persoonlijk situatie wel goed begrijpen. Gelukkig was ze nog wel aanwezig bij de seizoensafsluiting van de DA-selectie eind juni (boottocht door het Westland). 
Het verschrikkelijke bericht over haar overlijden op maandag 22 juli was een enorme schok. Tenslotte hadden alle speelsters, hun ouders en de technische leiding een sterke band opgebouwd met Dapha. Daarom hebben was er woensdagavond 24 juli een bijeenkomst georganiseerd, waar speelsters, ouders en technische leiding elkaar hebben geprobeerd te steunen en we Daphna herdacht hebben door het onderling uitwisselen van mooie herinneringen. De bijgesloten foto’s dragen daar ook aan bij. 

Als handbalsport moeten we verder zonder de talentvolle Daphna Brandenburg. Zaterdag was er een indrukwekkende, (grotendeels door Daphna zelf geregisseerde afscheidsdienst) in de Petrakerk in Rotterdam . De kerk puilde uit met mensen, die hun medeleven wilden betuigen aan haar familie en relaties. Zowel haar oude en tevens nieuwe teamgenoten van Atomium ’61, als die van SAVOSA en van HV Quintus waren zaterdag in hun clubtenue aanwezig als een laatste eerbetoon aan Daphna. 

Bewondering is er voor moeder Ineke en zus Naomi die Daphna’s wensen voor haar afscheidsdienst, zoals door Daphna achtergelaten schriftelijk en in de vorm van filmpjes, prachtig vorm hebben gegeven in de vorm van woorden, muziek en filmpjes. Er was ruimte ingeruimd voor verdriet, bewondering, humor en zelfs ook voor haar favoriete hard-style muziek (World of Dream – Sefa). Daphna had niet alleen een passie voor handbal, maar ook voor eten en muziek. 

Wij wensen Ineke en Naomi in het bijzonder maar ook alle verdere familie en (handbal)vrienden en vriendinnen veel sterkte toe bij het verwerken van het verlies van Daphna Brandenburg. Ze is na de herdenkingsdienst begraven bij het haar jong overleden vader op de Zuiderbegraafplaats in Rotterdam, waar alle aanwezigen onder de muziek van (Supergirl – Reamonn) haar een laatste groet konden brengen met een witte bloem. 

Lieve Daphna, 
Wat gaan we je missen! Voor altijd een plekje in ons hart. 
Meiden DA selectie 2017-2018 en 2018-2019, 
Technische staf: Menno, Jan, Richard, Theo en Barbara